Πληροφορίες & Ιστορία

Η ζωή των κατοίκων της Αετομηλίτσας, όπως σε πολλά βλαχοχώρια της Πίνδου, είναι συνυφασμένη με την ημινομαδική κτηνοτροφία. Για αιώνες τώρα το χωριό εγκαταλείπεται το χειμώνα σχεδόν από όλους τους κατοίκους του, ενώ το καλοκαίρι σφύζει από ζωή.

Κάθε χρόνο, στις αρχές Ιουνίου, οι κτηνοτρόφοι με τα κοπάδια τους, που αριθμούν αρκετές χιλιάδες πρόβατα, σκορπίζουν στα απέραντα βοσκοτόπια του χωριού στον κεντρικό Γράμμο. Στις αρχές φθινοπώρου ακολουθούν την αντίστροφη πορεία πορς τα χειμαδιά της Θεσσαλίας και Μακεδονίας.

Παλιό κεφαλοχώρι το Ντένισκο είχε γνωρίσει άνθιση τον 18ο τον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Υπήρξε την εποχή εκείνη οικονομικά αυτοδύναμο  αφού διέθετε 40.000 πρόβατα και οι αγωγιάτες και έμποροι του χωριού έφταναν μέχρι την Αυλώνα της Αλβανίας και την Νιγρίτα των Σερρών.

Κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου και του εμφυλίου, η περιοχή υπέστει μεγάλες καταστροφές με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της να βρεθούν διασκορπισμένοι σε πολλά κράτη, κυρίως της Ανατολικής Ευρώπης και σε αρκετές πόλεις της χώρας μας.

Σήμερα το χωριό διατηρεί την κτηνοτροφική νομαδική ζωή και ταυτόχρονα είναι και ένας ιδιαίτερος τόπος παραθερισμού ειδικά  για τους πολλούς ξενιτεμένους κατοίκους του. Αξίζει να δοκιμάσετε τα εκλεκτά τυριά που παράγονται στο Ντένισκο,  όπως το  μανούρι –που τοπικά λέγεται «ούρδα»- και τα αγνά νόστιμα κρέατα.

Η Αετομηλίτσα  είναι αφετηρία για ορειβατικές διαδρομές προς τις γύρω πανέμορφες καταπληκτικές κορυφές του Γράμμου, που καθιστούν την περιοχή τον παράδεισο του πεζοπόρου και του ορειβάτη. 

Στο χωριό υπάρχει το νεόκτιστο ορειβατικό καταφύγιο, χωρητικότητας 20 ατόμων, που λειτουργεί όλο το χρόνο και στο οποίο προσφέρεται και εκλεκτό φαγητό. Υπάρχουν επίσης ενοικιαζόμενα δωμάτια, δυο ταβέρνες με παραδοσιακά ψητά και καφέ. Το Δεκαπεντάυγουστο, που γιορτάζει η εκκλησία της Παναγιάς, γίνεται μεγάλο πανηγύρι και λαμβάνει χώρα το αντάμωμα όλων των Αετομηλιτσιωτών στο οποίο και συμμετέχουν και πολλοί επισκέπτες.

Βρείτε τον οικισμό στον χάρτη

Περισσότερες Φωτογραφίες