Σε απόσταση 2 χλμ., δυτικά από το Αηδονοχώρι και πάνω σε μια χαρακτηριστική βραχώδη και οχυρή τοποθεσία, βρίσκεται η Μονή Ταξιαρχών Γκούρας,. Η Μονή χτίστηκε στην σημερινή της θέση τον 16ο αιώνα και έχει υπέροχη θέα προς την σμίξη των ποταμών Αώου και Σαραντάπορου, καθώς και στην γύρω περιοχή.
Υπήρξε μια από τις περισότερο σημαντικές και πλούσιες μονές της Ηπείρου με μετόχια στη Ρουμανία. Για αιώνες το μοναστήρι υπήρξε το θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο της περιοχής και βοήθησε ποικιλοτρόπως τους κατοίκους των γύρω χωριών σε δύσκολες εποχές.
Το καθολικό της Μονής, αφιερωμένο στους Ταξιάρχες, καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους το 1829. Οι προσπάθειες επανακατασκευής του εκ βάθρων, την περίοδο 1854-1857, δεν απέδωσαν καρπούς και έτσι διακρίνονται σήμερα μόνο τα θεμέλια του ναού πάνω σε έναν χαρακτηριστικό ογκώδη βράχο. Σώζεται όμως λίγο πιο πέρα το παρεκκλήσι του Αγίου Χαράλαμπους, που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα και έχει αξιόλογες μισοκατεστραμένες αγιογραφίες.
Κάτω από το ιερό του ναού υπάρχει θολωτή κρύπτη, βάθους 2 μέτρων, όπου μπορούν να χωρέσουν λίγες δεκάδες άτομα. Στο παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους λαμβάνουν χώρα οι ακολουθίες όταν η Μονή εορτάζει.
Η Μονή περικλύεται από ψηλά τείχη, αποκτώντας έτσι φρουριακό χαρακτήρα, ενώ στον περιβολό της, εκτός από τα κελιά των μοναχών, υπήρχαν εργαστήρια και σχολείο που λειτουργούσε από τον 16ο αιώνα.
Πρόσφατα τα περισσότερα από αυτά τα κτίσματα αναστηλώθηκαν και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες λειτουργούν κατασκηνώσεις παιδιών και νέων με ευθύνη της Μητρόπολης Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης.
Η Μόνη πανηγυρίζει στις 8 Νοεμβρίου (εορτή των Ταξιαρχών) και στις 10 Φεβρουάριου (εορτή του Αγίου Χαραλάμπους).